نام گیاه : چغندر
نام انگلیسی : Beets
نام علمی : Beta vulgaris
خواص گیاه چغندر
چغندر حاوی مقدار زیادی عنصر پتاسیم ، فسفر ، کلسیم ، گوگرد ، ید ، آهن و مس است و همچنین عناصر بسیار کمیابی مثل روبیدیوم (RUBIDIUM) و کاسیوم (CAESIUM) در آن وجود دارد. کربوهیدرات ، کمی پروتئین و ویتامین هایی چون B1 و B2 ، نیاسین ، B6 ، B12 و C در آن موجود است
چغندر از نظر طب قدیم ایران سرد است
مضرات گیاه چغندر
افراد مبتلا به سوء هاضمه باید از افراط در خوردن چغندر خودداری کنند.
اشخاصی که به قند خون مبتلا می باشند مجاز به مصرف چغندر نمی باشند.
خوردن برگ چغندر ممکن است که در بعضی افراد موجب استفراغ ، دلپیچه و در برخی کودکان باعث حساسیت شود.
اشخاص مبتلا به فشار خون و ناراحتی های معده باید در مصرف چغندر احتیاط کنند.
مشخصات گیاه چغندر
چغندر گیاهی است، دارای برگ های پهن و درشت و گلوله مانند. این سبزی به دو رنگ دیده شده: سفید و قرمز مایل به بنفش.
ریشه چغندر، پیازی است. رنگ ریشه چغندر ممکن است زرد، سرخ و سفید باشد. ریشه چغندر به صورت خام قابل استفاده و مصرف است و اغلب آن را پخته مصرف می کنند که همه به نام لبو آن را می شناسند.
ریشه کلفت چغندر، مواد غذایی و به خصوص ساکاروز (شکر) را در خود ذخیره می کند. برگ های چغندر هنگام روز در مقابل نور آفتاب، ساکاروز می سازند و شب ها آن را به ریشه ها می دهند. مقدار ساکارز در هر منطقه متفاوت است.
برای اولین بار، چغندر در مدیترانه و جنوب غربی آسیا دیده شد. چغندر به عنوان غذا از ۲۰۰۰ سال قبل شناخته شده بود.
تولید مثل گیاه چغندر
چغندر نسبت به شرایط مختلف محیطی دارای سازگاری نسبتا” زیادی می باشد. نسبت به سرما، گرما، شوری و خشکی تحمل خوبی دارد.
تقریبا در تمام مناطق ایران قابل کشت است.