قره قاط

نام گیاه : قره قاط

نام انگلیسی : Bilberry

نام علمی : Vaccinium arctostaphylos

خواص گیاه قره قاط

گیاه قره قاط منبع سرشاری از اسید های فنولیک است. مهم ترین این ترکیبات عبارتند از: اسید کافیلکیونیک (Caffeoylquinic acid)، اسید کافئیک، اسید کوماریک، مشتقات اسید هیدروکسی بنزوئیک (Hydroxybenzoic acid) و مشتقات اسید هیدروکسی سینامیک (Hydroxycinnamic acids). ترکیبات آلی غیر فنلی به دست آمده از بخش های هوایی این گیاه عبارتند از ایریدوئید ها (Iridoids) و اسیدهای گیاهی و مقادیر ناچیزی از میریتن (Myrtin) و اپی میریتن (Epimyrtin). میوه و برگ های این گیاه سرشار از تانن است.
طبع آن سرد و خشک است.

مضرات گیاه قره قاط

در طول حاملگی از آن پرهیز کنید. افرادی که دچار افسردگی هستند، نباید از گیاه رازک استفاده کنند. مصرف گیاه رازک به صورت تازه ممکن است باعث آماس پوست در بعضی افراد شود.
زیاده‌روی در خوردن آن باعث یائسگی زودرس می‌شود.
زیاده‌روی در خوردن آن باعث یبوست می‌گردد.

مشخصات گیاه قره قاط

برگ های این گیاه پنجه ای شکل و دارای حاشیه های دندانه دار و اره مانند است. میوه قره قاط کروی، قرمز رنگ تا ارغوانی مایل به سیاه و بدون کرک است . قره قاط دارای میوه ایی به رنگ قرمز تیره و گل های استکانی شکل سفید مایل به سبز یا صورتی می باشد. قره قاط در طب سنتی ایران جایگاه ویژه ایی دارد و از زمان قدیم از آن به عنوان داروی ضد دیابت استفاده می شده است .

تولید مثل گیاه قره قاط

در شمال کشور به قره قاط ، سیاه گیله نیز می گویند. این گیاه در بخش های شمالی کشور نظیر گیلان، مازندران و اردبیل می روید. دو گونه شاخص از این خانواده با نام های علمی Vaccinium myrtillus و Vaccinium arctostaphylos می باشند که گونه دوم بومی ایران است. نام قره قاط برای نامیدن گونه ایی از تیره انگور فرنگی نیز استفاده می شود که در منطقه شمال خراسان می روید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.