قاصدک

نام گیاه : قاصدک

نام انگلیسی : Dandelion

نام علمی : Taraxacum officinale

خواص گیاه قاصدک

ریشه این گیاه در فصول مختلف و بر حسب زمانی که از زمین خارج می‌شود ترکیب شیمیایی متفاوت دارد. مثلا در تابستان مقدار شیرابه ریشه زیادتر از فصول دیگر است در حالی که در پاییز اینولین آن افزایش می‌یابد و حتی مقدارش به ۲۵ درصد می‌رسد. ضمنا اگر ریشه تازه یا خشک گیاه مورد بررسی قرار گیرد ترکیبات شیمیایی آن تفاوت محسوس با یکدیگر نشان می‌دهد.
تلخی برگ گیاه در بهار ولی تلخی ریشه آن در فاصله بین تیر و مرداد به حداکثر می‌رسد. ریشه این گیاه دارای ماده‌ای به نام تراکزاسین ، کولین ، یک ماده رزینی ، قندهای مختلف و اسیدهای چرب می‌باشد. ریشه گیاه اگر در پاییز از زمین خارج شود در هوای آزاد خشک شود دارای موادی نظیر موسیلاژ ، تانن و مقدار کمی اسانس است. برگ این گیاه دارای تراکزاسین ، اینوزیت ، موسیلاژ ، قندهای مختلف و یک ماده رزینی می‌باشد.
این گیاه از نظرطب قدیم ایران سرد و خشک است و از قدیم الایام برای درمان بیماریهای کبدی بکار می رفته است .

مضرات گیاه قاصدک

عارضه جانبی ناشی از مصرف گیاه قاصدک، ادرار کردن پی در پی است. با اینکه این اثر برای جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ‏ها مفید است، اما می‏تواند آزاردهنده باشد، لذا هنگام مسافرت یا وقتی که به دستشویی دسترسی ندارید، از مصرف قاصدک خودداری کنید.

مشخصات گیاه قاصدک

گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن به ارتفاع ۴۰ سانتیمتر می‌رسد. این گیاه دارای ریشه‌ای است به رنگ قهوه‌ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می‌باشد. فاقد ساقه بوده و دارای فرمها و واریته‌ها و گونه‌های متعدد با ظاهر متفاوت می‌باشد. در بین پایه‌های آن نمونه‌هایی یافت می‌شود که ارتفاع ساقه منتهی به گل آنها از ۲ تا ۵۰ سانتیمتر می‌رسد. برگهای گل قاصد سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیز دارد و بر روی سطح زمین می‌باشد. از وسط برگهای آن که بر سطح زمین واقع هستند دمگلی خارج می‌شود که به یک کاپیتول مرکب از گلهای زبانه‌ای زرد رنگ یا به رنگ زرد زعفرانی ختم می‌گردد. میوه‌اش در انتها منتهی به یک دسته تار ابریشمی سفید رنگ یا به ندرت خرمایی رنگ می‌شود.

تولید مثل گیاه قاصدک

گل قاصد که به نامهای هند باءبری ، خبر آور و خس‌بری نیز معروف است. گل قاصد در وسط چمن ، حاشیه شوره‌زار ، کنار جاده‌ها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا می‌روید و شاید دلیل آن این است که طبیعت می‌خواهد به انسان بگوید که در هر نقطه‌ای زندگی می‌کند احتیاح به این گیاه دارید و هنگامی که آنرا با وسایل مکانیکی و شیمیایی از بین می‌برید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون می‌آورد. گل قاصد در حدود ۱۵ نوع مختلف دارد. زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست دارد و شهد زیادی از آن بدست می‌آورد. برگهای جوان گل قاصد را معمولا با سالاد می‌خورند و چون خیلی تلخ است باید آنرا با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد. از قسمتهای مختلف گیاه مانند ریشه ، برگ و شیرابه آن در طب استفاده می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.