به میوهای خوشطعم و عطر از خانواده سیب است. این میوه اگرچه به صورت خام نیز خوردنی است ولی اغلب، پخته آن را به صورت مربا و همچنین در غذاهایی همچون خورش و خوراک مصرف میکنند. به را فقط به رنگ زرد روشن تهیه کنید، زیرا نوع سبز آن مانند بسیاری دیگر از میوهها نرسیده و خیلی سفت است. البته درصورتی که در میان بههای خریداریشده، تعدادی سبزرنگ وجود دارد، آنها را چند روز در دمای اتاق قرار دهید تا رسیده شوند. پوست این میوه براق و معطر بوده و با لایهای کرکمانند به رنگ قهوهای پوشیده شده است که آن را با ساییدن از بین میبرند. به سرشار از ویتامینهای A و B و C و همچنین قند و پپتین است. این میوه تقویت کننده قلب کبد و معده است. به رسیده، دارای طبیعتی معتدل است، در حالی که دانه آن یا همان بهدانه طبیعتی سرد و تر دارد. …
ادامه نوشته »به
نام گیاه : به نام انگلیسی : Quince نام علمی : Cydonia خواص گیاه به به سرشار از ویتامینهای A و B و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی میکند. این میوه مقوی معده و متوقف کننده اسهالهای ساده و خونی است. در ورم حاد در رودهها، خونریزیهای قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار موثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، مخاط و سرفه کاملا موثر است. دم کرده برگهای به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد. مضرات گیاه به تفاله به سنگین و بهتر است از پخته یا مربا یا لااقل آب آن استفاده بشود. مربای به و خود آن برای سینه و ریه و معدههای وضعیت خوب نیست و اشخاصی هم که مبتلا به رعشه هستند بهتر است تا برطرف شده بیماریشان از آن مصرف نکنند. خوردن به بصورت خام خوب نیست و …
ادامه نوشته »