نام گیاه : خارخسک
نام انگلیسی : Tribulus
نام علمی : Tribulus terrestris
خواص گیاه خارخسک
ترکیبات شیمیایی گیاه خارخسک شامل یک نوع آلکالوئید، مقدار کمی اسانس روغن فرار، مقداری روغن ثابت رزین، تانن، استرولهای گیاهی، مواد معدنی شامل کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گوگرد، ازت و کلر، ۲۵ نوع فلاونوئید (مانند کوئرستین)، ساپونین ها (مانند دایوزژنین و فوروستانول)، گلوکز و گالاکتوز و در دانه آن هرمین است.
طبع آن گرم و خشک است.
مضرات گیاه خارخسک
جوشانده حنا برای کلیهها زیان بخش است.
در موارد بسیار نادر، ممکن است باعث تحریک پوست و حساسیت گردد. برگهای حنا در موش، مادهی ناباروری ایجاد نموده است.
به عنوان رنگکنندهی ابروها و مژهها دقت شود، زیرا خطر آسیب رساندن به چشم وجود دارد.
برگها دارای خاصیت مخدر است و مقادیر بالای آن، باعث سردرد و مسمومیت میشود.
مشخصات گیاه خارخسک
خارخسک یک گیاه بوتهای است.
میوه ی خارخسک چهار بخشی و نرم است اما خارهای تیزی دارد.
خارخسک در آب و هوای گرم و حتی در کویرها دیده میشود.
خارخاسک گیاهى است علفى، یک ساله، داراى ساقه هاى خوابیده با انشعابات گسترده بر سطح خاک و پوشیده از تار که برگ و ساقه هاى جوان آن را تارهاى ظریف ابریشمى مى پوشاند. برگ هاى آن متقابل غالباً نامساوى و مرکب از برگچه هاى کوچک و ریزى است که به تعداد ۶-۳زوج در طرفین دمبرگ اصلى جاى دارند. گل ها زرد کوچک و منفرد هستند. میوه آن شیزوکارپ ناشکوفا که در موقع رسیدن قسمت هاى پنجگانه آن از هم جدا و پراکنده مى شوند.هر یک از این قسمت هاى پنج گانه در سطح بیرونى خاردار است. قسمت هاى مورد استفاده این گیاه، میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهى کلیه اعضاى گیاه است ولى بیش از همه میوه آن مورد استفاده قرار مى گیرد. رنگ میوه هاى آن سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم مشخص است.
تولید مثل گیاه خارخسک
این علف هرز در ایران انتشار وسیعى داشته و بیشتر در نواحى خشک یافت مىشود.
محصولات زراعى مختلف، حاشیه جادهها، زمینهاى بایر و باغها از مهمترین مناطقى
محسوب مىشوند که این علف هرز در آنجا بهوفور یافت مىشود.