دمنوش شیرین بیان

بخش های مورد استفاده: ریشه های پوست کنده شده یا نکنده
موارد مصرف:
۱- سرفه و برونشیت
۲- التهاب معده
موارد منع مصرف:
در صورت وجود هپاتیت مزمن، بیماریهای ناشی از احتباس صفرا، سیروز کبدی، نارسایی شدید کلیه، دیابت شیرین، آریتمی، پرفشارخون، افزایش تون عضلات، پایین بودن غلظت پتاسیم خون از مصرف آن خودداری نمایید. مصرف دخانیات نیز سبب ایجاد مسمومیت با این گیاه می شود.
عوارض:
مصرف طولانی مدت این گیاه ممکن است باعث افزایش فشارخون، آماس( تورم)، مشکلات قلبی، افزایش سدیم خون و کاهش پتاسیم آن گشته و درنتیجه ضعف یا گرفتگی عضلانی شود. همچنین در موارد نادر احتمال میوگلوبینوری وجود دارد. پس در صورت مصرف طولانی مدت باید با پزشک مشورت کرد.عوارض احتمالی دیگر شامل عوارض چشمی، کاهش تستوسترون( هورمون جنسی مردانه) و افزایش وزن می باشد.
مصرف در دوران بارداری:
توصیه نمی شود.
مصرف در دوران شیردهی:
محدودیتی شناخته نشده است.
تداخلات:
۱- داروهایی که باعث کاهش پتاسیم می شوند مانند هیدروکلروتیازید و تریامترن اچ در صورت مصرف همزمان غلظت پتاسیم در خون را بیشتر کاهش می دهند.
۲- کاهش میزان پتاسیم سمیت داروهایی مانند دیگوکسین را افزایش می دهد.
۳- به طور کلی کسانی که داروهای ضد فشارخون مصرف می کنند ممکن است شیرین بیان باعث کاهش اثرات آنها شود. در صورت مصرف همزمان و مشاهده تغییر بر فشار خون از مصرف همزمان خودداری شود.
۴- هیپو کالمی ناشی از شیرین بیان ممکن است بر کارآیی داروهای ضد آریتمی ( پروکائین آمید و کینیدین) تاثیر گذارد.
۵- مصرف همزمان با داروهای ضد دیابت ممکن است باعث کاهش اثر آنها شود.
دوره مصرف:
بدون نظر پزشک بیشتر از ۴ تا ۶ هفته از این گیاه استفاده نشود. هیچ منعی در مصرف شیرین بیان به عنوان چاشنی تا حدود حداکثر دوز روزانه ۱۰۰ میلی گرم گلیسیریزین وجود ندارد که تقریبا معادل ۲ گرم از گیاه می باشد.
مقدار مصرف:
۲ تا ۴ گرم گیاه در ۱۵۰ میلی لیتر آب جوش دم کشیده و بعد از هر وعده غذایی میل شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.