دمنوش پرسیاوشان

پرسیاوشان دارای ریزموی خزنده است که ریشه‌هایی باریک از آن خارج می‌شود. برگ‌های این گیاه استفاده طبی دارد.

این گیاه دارای شاخه‌های سیاه ، سخت، باریک و براق به درازای تقریباً ۲۰ سانتی متر و برگ‌های کوچکی مانند برگ‌های گشنیز ، به صورت، بریده بریده می‌باشد. گیاه پرسیاوشان را بیشتر می‌توانید کنار جوی و چاه‌های قدیمی که در نواحی مرطوب و سایه‌دار قرار دارند پیدا کنید.

این گیاه در نواحی مدیترانه ، اروپای مرکزی و جنوبی، آمریکا و مناطق شمال ایران از جمله مازندران ، گیلان و غیره رشد می‌کند.

خواص درمانی

تاثیر بر روی دستگاه ادراری و تناسلی:

دمنوش پرسیاوشون ادرار آور است .
عادت ماهانه را باز می‌کند.
سنگ مثانه را دفع می‌نماید.
درکمک به دفع راحت سنگ‌های کلیوی موثر است.

تاثیر بر روی غدد:

دمنوش پرسیاوشان عرق آور است.
کبد را سم زدایی می‌کند .
در کمک به درمان زردی یا یرقان تاثیر دارد و باعث تخلیه صفرای زائد می‌شود .

تاثیر بر روی دستگاه تنفسی :

دمنوش پرسیاوشان در درمان سرفه و علائم سرماخوردگی موثر است .
درمان کننده بیماری‌های ریوی است.
اخلاط سینه را دفع می‌کند.
اگر چند قطره از دمنوش آن را داخل بینی بچکانید،گریپ را از بین می‌برد و بینی را باز می‌کند .
برای رفع تنگی نفس بچه‌ها بسیار مفید است .
دمنوش پرسیاوشان در درمان برونشیت موثر است.
التهاب گلو را درمان می‌کند.

تاثیر بر روی دستگاه گوارش:

دمنوش آن به عنوان مسهل صفرا، بلغم و سودای موجود در معده و روده ها مفید است .
کرم کش است.
اسهال را برطرف می‌کند.

تاثیر بر روی پوست:

اگر دمنوش پرسیاوشان را به سر بمالید شوره سر را برطرف می‌کند.
دمنوش آن برای زرد زخم استفاده می‌شود .

خواص دیگر :

برای ریزش منطقه‌ای مو استفاده می‌شود.
تب بر است.

موارد منع مصرف و عوارض جانبی:

عوارض خاصی برای آن ذکر نشده است اما در طول دوره حاملگی منع مصرف دارد و نیز مصرف دراز مدت و زیاد آن برای قلب و ریه مضر است.

طبیعت

پرسیاوشان از نظر طب قدیم ایران ، معتدل مایل به گرم و خشک است .

طرز تهیه

یک قاشق غذا خوری برگ پرسیاوشان را با یک لیوان آب جوش داخل قوری بریزید و به مدت پانزده دقیقه آن را بر روی شعله غیر مستقیم قرار دهید و پس از این مدت آن را صاف کنید و با عسل مخلوط نموده، میل کنید.

مقدار مصرف آن دو لیوان ذر روز به مدت یک هفته می‌باشد.

برگرفته از:

کتاب دمنوش‌های ایران زمین