عسل و پیری

در سنین پیری نیز مصرق عسل با فواید زیادی همراه است. عده ای از محققین بر این عقیده هستند که در سنین پیری توان استفاده از گلوکز کم می شود ولی توانایی استفاده از فرو کتوز تغییری نمی کند ودر نتیجه عسل که حاوی مقدار زیاد فروکتوز است برا تغذیه سالمندان مناسب است در ضمن در بیمارانی که سکته مغزی کرده اند تحمل گلوکز کم میشود در صورتی که تحمل عسل در آنها تقلیل نمی یابد.

پروفسور پارهون دانشمند یونانی در کتاب معروف زیست شناسی سن از عسل و خمیر مایه به عنوان غذای رزیمی برای اشخاص در سنین مختلف خصوصا افراد مسن توصیه می کند که بسیار سلامت بخش و عالیست .

طرز تهیه: از ترکیب عسل و خمیر مایه به نسبت مساوی یا یک قسمت عسل و دو قسمت خمیر مایه تهیه میشود و مصرف آن روزانه 50 الی 75گرم در چند نوبت توصیه میشود.

در دوران پیری برای حفظ سلامتی انسان غذایی مناسب تر از عسل نیست. به سالخوردگان توصیه میشود که از خوردن قند سفید و بیجان که مرده است خودداری نموده و از عسل که زنده و فعال است استفاده نمایند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.