خرمالو از جمله میوههایی است که اگرچه در حالت نارس گس و سفت است ولی اگر آن را در دمای معمولی اتاق قرار دهید، به مرور خواهد رسید و نرم و شیرین میشود. البته طعم و مزه آن به نوع خرمالو بستگی دارد؛ به این معنا که حتی بعضی از انواع رسیده نیز همچنان حالت گسی را دارند. خرمالو علاوه بر اینکه به صورت خام و تازه مصرف میشود، در آجیل میوههای خشک نیز یافت میشود. در ضمن از پخته آن نیز به صورت مربا، مارمالاد و همچنین در انواع شیرینیها و کیکها استفاده میکنند.
خرمالو سرشار از ویتامین A، بتاکاروتن و همچنین مقدار قابل توجهی ویتامینهای B1، B2، B3 و ویتامین C است. این میوه همچنین مواد معدنی مختلف مورد نیاز بدن را مانند کلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیم و پتاسیم دارد؛ به همین جهت برای رشد و نمو کودکان بسیار مفید شناخته شده است. بخش گوشتی این میوه محتوی مقدار زیادی فیبر، مواد آنتی اکسیدانی همچون تانن، فنول، لیکوپن، لوتئین، مواد قندی، پکتین و اسید می باشد. عمده ترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارد، اسید مالیک و اسید تارتاریک و اسید سیتریک است.
خرمالو به دلیل دارا بودن مواد معدنی، برای رشد و نمو بسیار مفید شناخته شده است و آهن موجود در آن عنصر اصلی خونسازی و پتاسیم موجود در آن اشتهاآور و شست و شو دهنده کلیه و کبد می باشد، از طرفی به دلیل دارا بودن پکتین که یکی از انواع فیبرهای محلول در آب است، باعث کاهش چربی های خون می شود.
با وجود عناصری همچون پتاسیم و منیزیم در این میوه، خرمالو کلسترول بد و فشار خون را نیز کاهش می دهد به همین دلیل این میوه برای سلامتی بیماران قلبی و افراد دارای چربی و فشار خون بالا بسیار مفید است. در ۱۰۰ گرم خرمالو ۱۶۰ میلی گرم و در یک عدد آن که حدودا ۱۶۸ گرم است حدود ۲۷۰ میلیگرم پتاسیم وجود دارد.
هر عدد خرمالوی ۱۶۸ گرمی دارای ۱۱۸ کیلو کالری است، این میوه جزو میوههای پرانرژی محسوب میشود لذا افرادی که دارای اضافه وزن هستند نباید در مصرف آن زیادهروی کنند. در ضمن بیماران دیابتی هم به لحاظ دارا بودن قند فراوان در این میوه باید از مصرف بیش از حد آن اجتناب کنند.
خرمالو سرشار از آب و بتاکاروتن است و چنانچه این ویتامین به مقدار کافی به بدن نرسد نهتنها قدرت بینایی کم میشود، بلکه باعث خشن شدن پوست و شکننده شدن ناخن و موها و افت در میزان هوش و سلامت بدن میشود. بتاکاروتن یک رنگدانه گیاهی است که به مقدار فراوان در گیاهان نارنجی رنگ یافت میشود. بتاکاروتن پیشساز ویتامین A بوده و در داخل بدن میتواند به ویتامین A تبدیل شود. اما مقداری از بتاکاروتن نیز به طور مستقل جذب میشود.
از خواص دیگر بتاکاروتن میتوان به خاصیت آنتیاکسیدانی آن اشاره نمود. آنتیاکسیدانها با جمعآوری رادیکالهای آزاد و مواد اکسیدان، از سلولهای بدن در برابر تخریب محافظت میکنند؛ بنابراین بتاکاروتن میتواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی، سرطان و التهاب جلوگیری کند و موجب تقویت سیستم ایمنی بدن گردد.
یکی دیگر از ترکیبات قابل توجه در این میوه فیبر است. فیبرها سبب کاهش سرعت جذب برخی مواد مغذی، خصوصاً قندها شده و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش میدهند. همچنین دریافت فیبر از ایجاد یبوست پیشگیری میکند. فیبر سبب حجیم شدن مدفوع و دفع راحتتر و سریعتر آن میشود. فیبر همچنین موجب افزایش رشد و تکثیر باکتریهای مفید روده شده و مانع رشد باکتریهای مضر در آن میشود. در اثر تخمیر فیبر در داخل روده اسید بوتیریک تولید میشود که منشاء انرژی برای سلولهای روده است و به این ترتیب به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک مینماید.
خوردن خرمالوی رسیده برای افرادی که از سینهدرد در رنج هستند، توصیه میشود. میگویند اگر خرمالو را به صورت ناشتا میل کنید، برای درمان اسهال خونی بسیار مفید خواهد بود. خرمالو برای بیماران کبدی، کلیوی و نقرسی نیز مفید است. می توان از آب خرمالو برای درمان زخم ها استفاده کرد. همچنین این میوه برای آفت دهان و گلودرد بسیار مفید است. مصرف این میوه با ارزش به همه شما توصیه می شود.
در طب سنتی از برگ درخت خرمالو نیز برای درمان بیماریها استفاده میشود. برگ درخت خرمالو حاوی فلاوونوئیدها است که خاصیت ضد فشار خون، ضد سرطان و ضدموتاژن دارد. در عین حال برگ این درخت حاوی مادهای به نام astragalin است که خاصیت آنتیهیستامین داشته و واکنشهای آلرژیک را کاهش میدهد. این ماده همچنین علائم درماتیت و التهاب را در پوست کاهش میدهد. در طب سنتی از برگ این درخت به صورت چای برای درمان این نوع بیماریها استفاده میشود.
بنابر این از میوه خرمالو و یا حتی برگ آن چه به صورت تازه و چه خشک شده میتوان به منظور پیشگیری از بسیاری بیماریها استفاده نمود.
برچسبخرمالو در خرمالو در پزشکی خواص درمانی و پزشکی خرمالو