جینسینگ

نام گیاه : جینسینگ

نام انگلیسی : Ginseng

نام علمی : Panax ginseng

خواص گیاه جینسینگ

این گیاه دارای گلوکوزیدهای استروئیدی به نام پاناکیلون، یک ساپونین به نام پاناکسوزید یا پاناکسین، مواد صابونی، یک اسانس روغنی فرار به نام پاناسین و یک هورمون و ویتامین B و ویتامین D، ترکیبات استیلنی، استرول ها و سرانجام یک گلوکوزید به نام جینسینگ می باشد. علاوه بر این جینسنگ سرشار از ویتامین‌های A ، B6 و فلز روی است.
طبع آن گرم است.

مضرات گیاه جینسینگ

قراردادن ریشه نیلوفر آبی روی پوست باعث التهاب و قرمزی پوست می‌گردد.
مصرف زیاد این گیاه باعث فلج می‌گردد.

مشخصات گیاه جینسینگ

یکی از گیاهان نیروزا و مقوی که شهرت زیادی در جهان دارد “جینسینگ” می باشد که بهتر است آن را “گیاه جوانی” یا “نوش دارو” بنامیم.
جینسینگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm2.5-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.
اسم‌های دیگر آن: جن‌سینگ، جینسینگ، جنسه، جنسن، جین‌سیان، جنسا، گیاه جاودانی، ژینسان، جن‌شن و تن‌سنگ می‌باشد.

تولید مثل گیاه جینسینگ

کاشت و نگهداری گیاه جینسینگ بسیار مشکل است. این گیاه به محیطی ۸۰ درصد سایه با خاکی لومی عمیق و غنی از هوموس و مالچ فراوان با زهکشی خوب احتیاج دارد. دمای رشد آن پایین می باشد. بهترین سایه برای این گیاه سایه درخت صنوبر و سرخس است. مناطق کشت باید شمالی و سرد انتخاب شود. این شرایط بیشتر در جنگل های کره و ژاپن و امریکای شمالی محیاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.