انبه

نام گیاه : انبه

نام انگلیسی : Mango

نام علمی : Mangifera indica

خواص گیاه انبه

انبه دارای موادی مانند اسید بنزوئیک Benzoic Acid اسید سیتریک Citric Acid و پیوری یلو دری Puri yellow Dye که ماده زرد رنگی است می باشد . انبه در حدود۱۵% تانن دارد .
هسته انبه دارای چربی زیاد و نشاسته و اسید گالیک Gallic Acid است .
انبه میوه‌ای سرشار از فیبر، ویتامین ث، ویتامین آ و آنتی‌اکسیدان است. این میوه موجب تقویت دستگاه گوارش و کلیه نیز می‌شود، و به علت آهن فراوانی که دارد از آنمی جلوگیری می‌کند.

مضرات گیاه انبه

انبه چون گرم است برای گرم مزاجان مناسب نیست و این اشخاص باید آنرا با سکنجبین بخورند
هضم انبه برای بعضی از افراد سخت است و ممکن است ایجاد خارش و دمل نمائید .
اگر خوردن انبه ایجاد نفخ بکند باید آنرا با زنجبیل خورد .

مشخصات گیاه انبه

درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد. قطر قسمت شاخ و برگ‌دار آن نیز می‌تواند به ۱۰ متر برسد. عمر این درخت طولانی است و برخی از درخت‌های انبه با وجود ۳۰۰ سال سن هنوز میوه می‌دهند.

رنگ برگ‌های درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در می‌آید. شکوفه‌های انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشه‌های ۱۰ تا ۴۰ سانتی‌متری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحه‌ای همچون موگه ی بهار دارد.

رسیدن میوه‌ها حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. وزن انبه‌ها می‌تواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازه انبه‌های رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوه رسیده می‌تواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوه‌ها بوی شیره? ملایمی می‌دهند و با فشار ملایمی فرو می‌روند. در وسط میوه هسته درشتی است که با توجه به نوع درخت می‌تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبه‌ها با توجه به گونه‌شان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن می‌تواند صاف یا رشته‌رشته‌ای باشد.

تولید مثل گیاه انبه

درخت انبه از هزاران سال پیش در شبه‌جزیره هند پرورش داده می‌شد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید. از سده دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد.
امروزه یک‌دوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب‌شرقی پرورش داده می‌شود. این گیاه به آسانی پرورش داده می‌شود.
یشترین سطح زیر کشت انبه در ایران به استان هرمزگان اخصاص دارد.انبه در ایران در سواحل دریای عمان ، مناطق راسک ، سرباز ، قصرقند ، نیک شهر ، دشتیاری وچابهار در سیستان وبلوچستان وهمچنین در استان هرمزگان در شهرستانهای میناب ، رودان ، بندرعباس وحومه آن وجاسک کشت شده است ، در شهرستان حاجی آباد هرمزگان نیز درختان انبه بارور یافت می شوند.قدمت کشت این درخت در استان هرمزگان به بیش از ۳۰۰ سال می رسد ، انبه همچنین در استان کرمان در شهرستانهای جیرفت وکهنوج کشت گردیده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.