نام گیاه : چای کوهی
نام انگلیسی : St.johns Wort
نام علمی : Hypericum perfratum
خواص گیاه چای کوهی
مهمترین ماده شیمیائی چای کوهی هایپرین Hyperin و همچنین ماده قرمز رنگی بهنام هایپریسین Hypericin است چای کوهی دارای تانن و اسید نیکوتینیک نیز میباشد.
از نظر طب قدیم ایران این گیاه گرم و خشک است . ماده قرمز رنگی که در برگهای چای کوهی وجود دارد و با فشار دادن برگها از آن استخراج می شود برای التیام زخم ها و درمان سوختگی ها بکار می رود .
برای تهیه جوشانده و یا دم کرده این گیاه باید حدود یک قاشق چایخوری برگ و گل خشک گیاه را در دو فنجان آب جوش ریخته و آنرا آنقدر بجوشانید تا یک فنجان باقی بماند سپس آنرا مصرف کنید .
مضرات گیاه چای کوهی
کسانیکه از قرص ضد بارداری ، داروهای آسم و ضد سرماخوردگی و حساسیت استفاده می کنند نمی توانند چای کوهی مصرف کنند .
مشخصات گیاه چای کوهی
گلهای چای کوهی برنگ سفید یا زرد می باشند که در بالای ساقه بصورت مجتمع بچشم می خورد . این گلها کمی معطر و دارای بوی مخصوصی می باشد . میوه چای کوهی بشکل کپسول است .
جالب است بدانید که روغن چای کوهی برای مدت سه قرن در انگلستان تنها داروی زخم ها بوده است .
چای کوهی در ایران در دامنه کوههای البرز ،کرج ،چالوس و مازندران و نقاظ غرب ایران به حد زیاد می روید .
در اروپا نانوائیها این گیاه را خوب می شناسند زیرا کمی از آنرا به آرد اضافه می کنند که نان را بهتر و خوش طعم تر می کند .
تولید مثل گیاه چای کوهی
گیاهی است از تیره کلازیاسه (Clusiaceae) که معمولا به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می شود و به مقدار زیاد در آمریکا و اروپا پرورش می یابد و در ایران در دامنه کوههای البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران بخصوص ایلام(شیروان چرداول نزدیکی روستای بردبل و شهر سرابله) به حد زیادی می روید.
نامهای دیگر آن گل راعی، هزارچشم، علف چای، هوفاریقون است.
گلهای این گیاه به رنگ سفید یا زرد است که در بالای ساقه به صورت مجتمع به چشم می خورد که این گلها کمی معطر و دارای بوی مخصوصی است.